Beenmergpunctie nummer vier is achter de rug. Alrik was nog niet goed uit de anesthesie of hij zette zich terug aan het eten. Hij heeft duidelijk iets in te halen. Voorlopig blijft het menu beperkt tot frieten en kroketten, bouletten, pasta zonder saus en eieren (hoe krijgen we dat ooit terug goed?!). Hij is lief, vrolijk en opgetogen.
Balder had zijn eerste schoolloze dag. Het is nog niet helemaal doorgedrongen dat hij zijn grote kleine liefde Anna niet meer elke dag gaat zien... Hij heeft zich heel de dag dapper beziggehouden terwijl mama en moeke de onzichtbare, ongewenste medebewoners, als daar zijn schimmels en andere microben te lijf gingen.
Wat een mix van gevoelens. Uitgelatenheid omdat het zo goed gaat met Alrik. Zenuwachtigheid om het praktisch nog allemaal rond te krijgen. Grote vraagtekens over hoe Balder en Alrik elkaar gaan terugvinden. Spanning om Alrik gade te slaan bij zijn thuiskomst. Vrees voor besmetting... en dat immer aanwezige neepje in ons hart. Nog een jaar afwachten vooraleer het grootste hervalrisico bezworen is. Maar we hebben alle reden om er totaal in te geloven!
 |
| Net wakker uit verdoving |
 |
| Balders verjaardagscadeautje voor Daddy |
 |
| Ramen wassen! |
 |
| We hebben er zin in! |
 |
Oh, laat het écht de laatste keer zijn
dat ik 'savonds deze gang uitwandel.. |
Die laatste foto met dat zinnetje eronder, daar kan ik me helemaal mee inleven. Ik hoop van harte dat die wens in vervulling komt x
BeantwoordenVerwijderenwauw wat een mijlpaal! Super Alrik heeft super slag geslaan! We hopen mee dat alles de komende maanden prima mag verlopen en dat jullie als gezin samen kunnen genieten van de herwonnen thuisomgeving!
BeantwoordenVerwijderen