In oktober 2015, na 6 maand leven tussen vrees en hoop, kreeg Alrik de diagnose van juveniele myelomonocytaire leukemie (JMML), een zeldzame en ernstige vorm van leukemie. Hij was toen 3,5 jaar. Op 14 december 2015 onderging hij een beenmergtransplantatie. Zijn twee-eiige tweelingsbroer, Balder was donor.
woensdag 13 januari 2016
Eén zwaluw
Het ziet er allemaal vreselijk uit. Maar geruststellende woorden van dokters met ervaring doen wonderen. Alriks buik is nog twee keer zo dik als gisteren. Ik dacht niet dat het kon. Zijn bilirubine is weer gestegen en zijn oogjes kleuren lichtjes geel. Pijnstillers helpen hem de dag door te komen, maar hij nam toch regelmatig toevlucht tot de lighouding. Eén lichtpunt in de cijfers: zijn bloedplaatjes staan voor het eerst sinds 3 weken terug op 20.000. Niet dankzij eigen productie, wel dankzij dagelijkse plaatjestoediening maar tot hiertoe brak hij de plaatjes systematisch weer af (in de lever) en geraakten we niet boven de 10.000. Eén zwaluw maakt de lente niet, maar ons geloof en onze hoop zijn weer aangesterkt. Als die monocyten nu ook nog eens van het toneel zouden kunnen verdwijnen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Jullie zijn zo sterk. En hebben zo veel liefde voor elkaar. En de hoop mag je niet verliezen; wij hopen alleszins heel hard mee!
BeantwoordenVerwijderenWe duimen dat die ene zwaluw de voorloper is van een hele zwerm ! ! !
BeantwoordenVerwijderenHadelijn
Ik onthoud: 'Volgens de dokter is de toestand van Alrik nog zeker niet extreem en moeten we gewoon even rustig afwachten' en hoop dat na rustig afwachten de dreigende wolken terug open trekken. Je trekt het niet meer, of toch niet echt, en dat mag, zoals ook Iris al schreef. Maar je houdt je toch nog recht, voor het gezin, of het gezin houdt jou recht, dus jullie houden mekaar allemaal samen recht. En dat is mooi... Doe zo voort, je kan alleen maar door gaan en door gaan, op weg naar dat rustpunt, naar beterschap. Veel liefs xxx
BeantwoordenVerwijderenWij volgen het ook op de voet, de gehele familie Maes met aanverwanten en nageslacht. Wij duimen met alle vingers en tenen, dat zijn er samen toch 240. Komaan zwaluwen, komaan bloedplaatjes, weg monocyten! An en co
BeantwoordenVerwijderenwij blijven ook volop hopen en duimen! een zwaluw is al een goeie start. Nu de rest nog. blijven hopen!! MOED!!!!
BeantwoordenVerwijderen