dinsdag 22 december 2015
T+8: Koorts, diarree, overgeven en slapen
Voor het eerst schrijf ik een blogpost vanuit de isolatiekamer. Gevangen in mijn eigen warme ademlucht, dampige handen in plastieken handschoenen. Ons driejarig jongetje draagt zijn lot. Hij slaapt, stelt af en toe een vraagje, laat weten waar het pijn doet, gaat op het potje terwijl hij zijn slokdarm wegslikt en slaapt verder. Hij wou daarnet op mijn schoot zitten, maar van rechtop zitten moet hij overgeven, met bloed bij. Zijn slijmvliezen zijn helemaal aangetast door de laatste chemo. Hij heeft het koud en ligt onder een dubbel deken. Ik vrees dat de koorts weer komt opzetten sinds de laatste paracetamol. Dit valt allemaal binnen het normale zegt de dokter. 39.5 meet de verpleegster die de laatste medicatie van de dag aanlegt. In het beste geval maakt hij koorts omdat zijn nieuwe beenmerg actief wordt. Maar dat durf ik eigenlijk niet luidop zeggen... (en in mijn binnenste schreeuw ik het uit).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hij doet dat super lijkt me, sterk manneke, is precies alle energie aan het gebruiken om zijn lichaam te laten genezen. Slaap goed, Alrik, en mama en omgeving. Dikke knuffel, x
BeantwoordenVerwijderenAmai Anja, ik lees een beetje bij, maar het is toch allemaal zooooo heftig... Ik leef heel erg mee met jullie. Wat is Alrik een sterke kleine jongen. Tegelijk moet het zo breekbaar zijn, ik vraag me werkelijk af hoe je dit als ouders moet dragen. Jullie doen het zo knap, ook al kan je natuurlijk niet anders wrsch. Heek heel veel moed!!!
BeantwoordenVerwijderenArme Alrik, zich zo miserabel voelen ... en mama en daddy, dat moeten aanzien en niets kunnen doen ... Hoop dat de chemo snel en goed aanslaat zodat hij zich snel beter en beter kan beginnen voelen. Wij hopen hier heel hard dat die eerste gezonde bloedcelletjes dit jaar Alrik's beste kadootje onder de kerstboom (in zijn lijfje) mogen zijn! Dikke knuffels van ons allen.
BeantwoordenVerwijderen