Allen tegen één

Inmiddels is de ziekte helemaal bevestigd. "De diagnose staat als een paal boven water", zei Dr. Marleen Renard. Het bloedbeeld van Alrik nestelt zich helemaal in de beschrijving van JMML. Veel myelocyten en monocyten, kelderende bloedplaatjes, hemoglobine op 't randje. Alrik lijkt niet meer te groeien. Het verschil met Balder neemt toe.

Laat die transplantatie maar komen! Wie had ooit gedacht dat ik die uitspraak zou doen. En wel vanuit een innige overtuiging. Red mijn kind. Begin er aan! En godzijdank: we hebben een familiale donor.

En nee, ik ga dus niet met mijn vervloekte luttele keelpijn naar Alrikje toe. Hij moet infectievrij blijven. Moet moet moet. Wat een miserie. De hele wereld verandert plots in een oceaan van microben, virussen, bacterieën, schimmels, prionen, parasieten, besmette stofwolken, vuile vlekken, kuchen, hoesten, niezen, tranen en snotten... Gelukkig staan er zovele fijne familieleden klaar. Die kordaat kunnen omgaan met kieskeurige kuren en humor en vrolijkheid brengen op 25 m².

Alrikje zou zaterdag al verhuizen naar de steriele kamer. Om al even te oefenen vóór de chemomannen de aanval inzetten.

Madame Caroline (de juf van Alrik) heeft alvast ook alle kinderhartjes van Alriks klas gealigneerd en een filmpje gemaakt voor hem, mignon à pleurer! Alrikje was heel blij met de foto en kon al de kindjes bij naam noemen, één voor één. Hij stak de foto onder zijn T-shirt en wou ermee gaan slapen. En hij wou ook een filmpje maken om "merci" te zeggen tegen de kindjes. En dan heeft hij hun filmpje nog niet gezien...