Elke dag is een dag gewonnen

Een lange, vrij rustige dag vandaag. Voorlopig geen negatieve reacties op dat grote volume familiale nieuwkomers in Alriks lijf. Hout vasthouden. Balder heeft de voormiddag de hele afdeling opgevrolijkt tot hij eindelijk samen met moeke mocht vertrekken. Hij gaat morgen al terug naar school.

Alrik zit in een stillere en tragere leefmodus. Hij eet minimale porties. Zelfs de hardgekookte eitjes gingen er vandaag niet meer in. Het is afwachten voor meer kwalen en nog minder eetlust. Ik geniet nog van de aanblik van zijn hoofd vol haartjes en zonder sonde... Toen we de wissel van de wacht deden rond 18u30 barstte Alrik uit in een hysterische aanval. Toen deze een moment genegeerd werd, viel hij ineens als een blok in slaap.

Elk nieuw speelgoedje brengt een moment van focus en verwondering. Maar hij is jammergenoeg ook rap uitgespeeld... Vandaag: de prinsessenpuzzel "Niet komen kijken tot het af is, mama!" "Neenee, ik kijk niet. Ik trek alleen zo maar een foto van vanboven" en kralen rijgen: "Mama, wat vind je HIER van?"