Ondertussen zijn we beland in het volgende stadium. Het engraftment syndroom en/of de eerste afstotingsreacties (ook graft-versus-host genoemd) zijn onder controle. Hij weegt weer zijn normale gewicht. De cortisone en vochtafdrijvers worden afgebouwd. Hij mag weer een liter drinken (maar heeft geen dorst meer). Hij probeert nu en dan iets te eten (helaas zonder succes).
Het volgende stadium is DE vraag die ons de komende maanden (jaren?) zal opjagen: Hoeveel baldercellen en hoeveel alrikcellen in Alriks bloed? Voor de bepaling van het 'chimerisme' (het samen bestaan van cellen van verschillende oorsprong), hebben ze deze morgen een extra buisje bloed genomen. Deze DNA-test duurt twee weken. Dus, resultaat verwacht op 13 januari. De uitkomst heeft een foutenmarge van 5%. De gunstigst mogelijke uitkomst van deze test is dus 95% baldercellen. Als het cijfer lager zou zijn, tot pakweg 70% is er nog steeds geen sprake van een mislukte transplantatie, maar dan gaan ze de dosis van het immunosuppressivum verlagen. Dit om toe te laten aan de balder-witte bloedcellen om de alrik-stamcellen verder uit te schakelen. Met als risico de nevenwerkingen van de laatste dagen...
In de tussentijd is het hopen om terug een actieve Alrik te zien ontluiken die kan eten en drinken... Op jullie gezondheid, voor 2016!
Nichtje Maud maakte zelf enkele kralen in fimoklei en bracht zo tijdsbakens in de kanjerketting. |
Alrik was blij met de kralen van zijn nicht! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten