Op aanraden van Gasthuisberg is Raf vandaag nog eens naar Grenoble getogen met
Alrikje voor nog eens een bloedname. Alrik voorbeeldig, vlotte 'bediening', geen
verdovende plakkers maar gewoon een "AW!" en niet wenen, en enkele uren later de
resultaten per mail:
Zijn witte bloedcellen zijn nu drastisch gedaald (naar
19 000) maar zijn bloedplaatjes zijn ook gedaald (naar 82 000, moeten minstens
190 000 zijn). Dr. An Uyttebroeck van Leuven heeft al geantwoord dat "het er beter uit ziet", maar dat we de dosissen best aanhouden tot
wanneer we terug op controle gaan. Raf vond ook dat zijn milt kleiner geworden
was. Maar dat is nogal subjectief. Positief nieuws dus, maar hij zit
tenslotte aan de medicatie die sneldelende cellen in toom moet houden (met ook
groeivertraging tot gevolg). Wat de conclusie is die we mogen trekken, weten we totaal niet. We durven niet veel meer denken. Ook Raf niet.
Gisteren heb ik een uur wakker gelegen na een heel
intense nachtmerrie. Ik hoorde muziek van een intense droefheid. Ik kon ze nog nazingen toen ik wakker werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten