1 augustus: Avond één in Pellafol. 't gaat allemaal prima. Een gedweeë autorit van 10 uur. Maar de pillen doen de de suikerspiegel op en neer vliegen. Het is een nieuwe vorm van Alrik. Eentje die een obsessie heeft gekregen voor eten, maar jammergenoeg nog steeds
niet voor fruit en groenten valt. 't moeten koeken, boterhammen en pannekoeken
zijn. Wat hij niet altijd krijgt, met bitsige buien tot gevolg... Maar ze duren
tot nu toe niet te lang. Hij klaagt ook veel van buikpijn. Van de honger? Van te
veel gegeten te hebben? Of van de maagpijn... Balder is vrolijk en heel
actief en speelt op zichzelf of met Alrik als die even zin heeft. Dat is niet zo
anders als vroeger.
Mijn gemoedstoestand is terug rustiger. Het heeft mij
deugd gedaan dat ik een dag heb kunnen wenen. Zonder de kindjes, tijdens het inpakken. Als ik er overdag minder "mee bezig"
ben geweest (omdat de kindjes alle aandacht vragen) overvalt de somberheid mij 's
avonds. Deze nacht toch niet zo goed geslapen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten