Genieten van Nu

Om 7u wordt het konijntje (van de wekker), wakker. Even later horen we slef slef slef slef slef slef. Een kindje in een slaapzak sleft muisstil tot naast ons bed. "Het konijntje is wakker", zegt hij stilletjes, klimt over mij heen en nestelt zich tussen ons twee. En dan ligt Alrikje minuten lang te kijken naar hoe wij nog een beetje slapen. Maar slapen doe ik niet. Ik geniet van dat kleine lijfje naast mij. Die kleine handjes die mijn gezicht strelen. Die zachte geduldige aanwezigheid. Tot wanneer Balder vanuit de kinderkamer begint te roepen. Hij wil er eigenlijk ook wel bij zijn, maar slaagt er niet in om zijn bed uit te klimmen. Misschien gewoon omdat zijn slaapzak hem te klein wordt en hij zijn beentjes niet over de spijltjes kan gooien. Ik ga hem dan maar halen. Maar Balders ochtendbedgenietritueel is een secondenkwestie. Daarna moet hij de wereld verkennen. De wereld van Balder zit vol ontdekkingen. Het is één grote interessante chaos om hem heen. Er valt altijd iets nieuws te beleven. Bij zo ver dat stil liggen of een bordje leegeten een moeilijke opdracht blijkt, want nog vóór de taak is volbracht, heeft hij al zeven andere ideeën gehad. Of tanden poetsen. Een pooslang wrijven over dezelfde plaats, dat is voorwaar een beetje saai. Alrik daarentegen, eet en poetst zoals hij kleurt: geduldig, een tikje obsessioneel, systematisch, netjes. De wereld van Alrik bestaat maar uit één ding tegelijk. Veranderen van situatie ligt hem dan ook iets moeilijker. Het maakt Balder autonomer en Alrik af- en aanhankelijker. Balder verliest zich in de avonturen van zijn legomannekes en gaat met zijn "werktuigen" te keer in alle hoeken van huis en tuin. Alrik staat op een stoel te kijken wat mama en daddy in de keuken uitvoeren. Maar Alrik is dan weer uitermate creatief en precies in zijn taalgebruik."De pinguins uit Pingu kunnen niet nadenken met hun stemmetje", waarmee hij wou zeggen dat ze geen echte woordjes kunnen uitspreken.

Wat een boeiend schouwspel. Ook zonder dramascenario genoot ik al van mijn kindertjes, maar nu weet ik zeker dat 'kleine zorgen' mij niet meer van slag zullen krijgen.