Hoe gaat het met Alrik? Prima. We hebben een heel fijn weekend achter de rug. Goed gespeeld, vrolijk geweest, autonoom... Een zalige leeftijd breekt aan. Open op de wereld, vol nieuwsgierigheid en vragen, vol levenslust en goede wil, op ontdekking in duo met Balder.
Hoe gaat het met Alriks bloed? Dat is de vraag. Terug onder medicatie. Er verschijnen terug blauwe plekken op Alriks beentjes. Woensdag de 30ste is 't weer mijn beurt om naar het ziekenhuis te gaan.
Hoe gaat het met ons? We houden ons recht. Maar er staat een betonnen muur vlak voor onze neus. We kunnen niet verder kijken. We kunnen geen aanloop nemen. Naar niets. Ons zicht is belemmerd en we botsen met ons hoofd tegen die muur. We kunnen ons niet gelukkig voelen. Het is slopend. Het vreet energie. Het geeft koppijn en lusteloosheid. We kunnen alleen maar liefde geven.
Geniet absoluut van die mooie momenten samen om positieve energie op te stapelen. Jullie hebben dit nodig. Ik wil niet ontmoedigend klinken, maar als hij hele dagen in het ziekenhuis gaat moeten blijven ga je die energie nodig hebben om verder te functioneren want die dagen zijn echt energieslopend (zo ervaar ik die toch). En je mag Balder niet vergeten hè.... Je kan effectief alleen maar liefde geven, hééél vééél ! Anja, als ik iets kan doen voor jullie laat het me zeker weten. Al is het maar een bezoekje. Jouw bezoekjes tijdens Arno zijn opnames hebben mij ook altijd veel deugd gedaan :-) Aarzel dus niet om iets te laten weten hè. Ik kan jullie ondertussen niets anders dan hopen moed wensen, hopen dat de behandeling aanslaat en heel hard duimen dat Alrik geneest van zijn leukemie. xxx
BeantwoordenVerwijderenBedankt Ingrid. Je weet waarover je spreekt...
BeantwoordenVerwijderen