Na het koorts-alarm deed een nachtje rust wonderen en een halve dag later dan voorzien vertrokken we toch, voor 5 daagjes, naar Frankrijk. Een korte reis. Een grote symbolische waarde. Het was heerlijk. Het weer viel tegen maar we stelden vast dat onze jongens samen kunnen spelen als de besten, binnen of buiten maakt niet uit. Wat een verademing. We keken nog naar foto's van de paasvakantie precies een jaar geleden. Toen nog met een heel erg schattig uitziende Alrik met blonde haartjes. De vele koppige toestanden staan niet op foto maar die herinneren we er ons wel bij. En de cortisone-verschrikking die er op gevolgd is. Wat is dat toch voor een jaar geweest zeg. Alrik is nog steeds niet erg dapper wat stappen betreft, maar we hebben toch hoop dat het gaat beteren. Bergaf doet hij het alvast al zingend en huppelend dat hij een bergpaard is. "Bestaan bergpaarden?".
En nu volgen er weer spannende dagen en weken. Maandag op controle en dan - wellicht - vanaf dinsdag terug naar school. Afwachten wanneer de eerste snotvalling hem te pakken heeft en de eerste echte koorts (?!).
Wat een gezellige boel daar ! ! !
BeantwoordenVerwijderenDuimen dat de jongens groen licht krijgen voor hun school-avontuur!
Hoe leuk dat het zo'n goeie vakantie is geweest! Jullie hebben inderdaad een zeer bewogen jaar om op terug te blikken ...
BeantwoordenVerwijderenIk duim voor groen licht van de dokters vandaag en een (weer) eerste schooldag voor de jongens morgen!
En hopelijk kunnen we dan nog eens snel in de speeltuin ofzo afspreken nu het mooie weer er ook aan komt :-) xxx
Prachtige foto's !!!
BeantwoordenVerwijderenmooi!!
BeantwoordenVerwijderen