Wij hebben een geheel nieuwe Alrik en zijn er nog elke dag verbaasd over. Wie had gedacht dat de vervanging van zijn bloedfabriek ook zijn karakteriële demonen zou verdrijven? Hij is rustig en meegaand en heeft een blije inborst. Hij loopt hard waar hij plaats heeft en springt uitbundig op de zetel. Hij lacht vrolijk om zijn eigen taalgrapjes, hij gehoorzaamt, hij ruimt op, maakt ook daar een grappig spel van. Hij gaat niet in overdrive als het eten hem eens niet aanstaat. Hij is voor rede vatbaar. Hij is in staat te stoppen met wenen. Wij moeten nooit meer zelf in overdrive gaan want grenzen worden geen tien keer meer overschreden. Hij vraagt waarom Balder weent en doet al eens een poging om hem te troosten. Jacobus* barst nooit meer uit zijn voegen. Volgens mij heeft hij ook echt deugd van de school en de klasgenootjes die hem omarmd hebben. Het feit dat hij er gewoon bij hoort.
Oh, en nog iets. De haartjes beginnen nu écht te groeien!
Even stoppen bij de speeltuin op de terugweg van school:
*We hebben de film inside-out inmiddels samen bekeken. Boosheid werd onmiddellijk ontmaskerd!
Wat fijn om dit allemaal te lezen! Nog fijner om binnenkort weer samen te spelen!
BeantwoordenVerwijderenX
Dag Alrikje,
BeantwoordenVerwijderenWat ben je goed bezig, jongen. Deze stapjes verdienen wel een heel grote pluim. Terug naar school! Geniet ervan.
Dat jouw Jakobus geen kans meer krijgt, is voor mij het beste teken dat je erdoor bent. Leve de echte Alrik!
Groetjes, ook aan Balder, Daddy en Mama,
Xavier en Griet
zo leuk om te lezen! ! !
BeantwoordenVerwijderengeweldig ! ! !
Lots of good news, very happy to hear it. Glad that school is working out too.
BeantwoordenVerwijderenKnap en fenomenaal nieuws...wat een topdokters zijn dat toch geweest, petje af, diep respect. Het ga hem verder zeer goed. An en co
BeantwoordenVerwijderen