Kleine euforie

We slaken een zucht van opluchting. We slaken ook een kreet van euforie! Die minuscule petechia was warempel zo banaal en nietsbetekenend als ze er eigenlijk uitzag. Alriks bloedwaarden zijn niet gaan slabakken, ze hebben in tegendeel een boost gekregen. Zou de blootstelling aan de biologische oorlog van de schoolomgeving daar voor iets tussen zitten? Geen idee. Virussen zijn er in elk geval in overvloed. Balder heeft sinds een week een verstopte neus en Alrik heeft - in mindere mate - 'wat snottebel', maar ook na twee weken school is Alrik koortsvrij gebleven. Het neemt zo stilaan mirakuleuze proporties aan. Eenieder die er iets van kent, trekt grote ogen als ik vertel dat Alrik vier maand na de transplantatie alweer naar school is getrokken.
En zo in form! Vrolijk en zelfzeker.
Als de zon nog eens schijnt, neem ik nog eens een foto van Alrik.... MET haartjes ;-)