Jacobus

Vandaag rond 17h hebben we Jacobus ontdekt. Jacobus is meestal heel klein en leeft in een klein hoekje in het hoofd van Alrik. Maar soms, als er iets gebeurt dat Alrik niet leuk vindt blaast Jacobus op als een ballon, dan maakt Jacobus zich woest en dan wordt Alrik ook helemaal boos. Zijn hoofd wordt dan rood en zijn aders zwellen op. Als mama of daddy zich dan ook kwaad maken, wordt Jacobus nóg groter. Dan past hij zelfs niet meer in het hoofd van Alrik en neemt heel zijn lijf over. Alrik roept en schreeuwt dan dat het pijn doet aan de oren. Hij wil en kan dan niets meer behalve brullen... en dingen kapot maken. Hij roept dan ook "help mij!". Alsof hij af wil van die bozigheid... van Jacobus de bozigheid. Toen we samen met ons vieren begrepen hadden dat het allemaal door Jacobus kwam, werd het ineens gemakkelijker om terug rustig te worden. Toen konden we nadenken over manieren om Jacobus kleintjes te houden.

Jammergenoeg is Jacobus nog teruggekomen om 20h, omdat het weer aan Balder was om met mama naar boven te gaan. Jacobus laat zich niet zomaar bespelen. Alrik is uitgeput en snikkend in slaap gevallen. Baldertje incasseert daar veel stress van. Hopelijk kunnen we morgenvroeg nog eens terug nadenken over het late bezoek van Jacobus.


PS: Het eerste bezoek aan het dagziekenhuis met Alrik verliep prima. Wel wat langdradig, maar daar heeft Alrik zelf niet veel van gemerkt (kleuren, muziek maken, filmpjes kijken en dicht bij mama zijn...). Zijn bloedwaarden evolueren prima. Bloedplaatjes goed gestegen, en de andere waarden stabiel of op de goeie weg.