Vandaag een vroege blogpost want het blijkt ineens verwendag voor mij. Deze morgen lang uitgeslapen en dan verrassingsontbijt aan de voordeur! Deze avond sauna...
Maar de toestand van Alrik staat mij niet aan. Zijn gewicht is nog toegenomen. Hij geraakt zijn vocht niet kwijt. Ik had al zo'n voorgevoel gisteren. Raf zegt dat we nog niet in de gevarenzone zitten, maar ik vraag mij af hoe we de trend gaan kunnen keren. De vochtafdrijvende medicatie levert niets meer op. Alrik heeft reuzedorst. Daddy heeft met hem afgesproken dat hij één slokje mag drinken telkens wanneer de grote wijzer boven staat. Zijn dagactiviteit bestaat dus nu op wachten op de grote wijzer.
Ik ben bang.
Lieve Anja
BeantwoordenVerwijderenWie zou door deze beproeving heenkomen zonder angst. Maar het is merde.
Angst heeft ook te maken met een soort van superalertheid , zich klaarmaken voor de volgende uitdaging, om die weer te kunnen counteren.
Een sauna zou wel eens het middel kunnen zijn om even niet toegespitst te zijn, want dat hoeft niet op elk moment.
Hopelijk doet het u goed.
Lutgarde en Herman
We lezen mee, we leven mee; we denken veel aan jullie....
BeantwoordenVerwijderenKim en Wim
We blijven lezen. We proberen de angsten een stukje op ons te nemen. We blijven er sprakeloos bij... van grote wijze tot grote wijzer.
BeantwoordenVerwijderenKusjes aan Alrik, om uit te delen,
Griet en Xavier
Lieve Anja, ook ik blijf lezen en proberen om zo een stukje mee te dragen. Ik hoop heel hard dat je hebt kunnen genieten van de sauna. Lutgarde en Herman verwoorden dat zo mooi, dat je je misschien wel mag toestaan om even niet toegespitst te zijn. Alrik draagt heel dapper zijn deel. Soms kan je precies niet anders dan wachten en dan de tijd zo goed mogelijk doorkomen. Veel liefs, Sigrid
BeantwoordenVerwijderenAnja, we lezen je blog soms met tranen in de ogen. Het is moeilijk in te beelden wat het moet zijn dit als ouder te moeten meemaken. we leven met jullie mee. Veel veel moed! We duimen mee voor Alrikje.
BeantwoordenVerwijderenNele en Sam
Wat een mooi cadeau om je even de kans te geven om een dagje voor jezelf te nemen. En tegelijkertijd kan ik begrijpen dat het op zo'n moment zelfs niet gemakkelijk is om 'even afstand te nemen'. Ook bang zijn mag er zijn en laten zijn. Een natuurlijke emotie in zo'n intense periode. . Veel moed om ook hier weer door te gaan! Els
BeantwoordenVerwijderen