Geen witte bloedcellen meer... Dat is wat "minder dan 100" wil zeggen. Dat is wat we de volgende dagen op Alriks bloeduitslagen gaan lezen. OH! Leg ons een pak witte bloedcellen onder de kerstboom.
Alrik begint af te zien. Met zijn eigen woorden vanmorgen: "Mijn mond doet pijn als ik hem open doe. Ik heb pijn aan mijn hart en aan mijn buik." Toon eens waar de pijn is aan uw hart? Hij toont boven zijn borstbeen. Ontsteking van de slokdarm? Hij heeft NIETS gegeten vandaag. Zijn hele spijsverteringssysteem doet hem pijn. Zonder witte bloedcellen, houden onze miljoenen, excuseer, miljarden commensalen lelijk huis.
Pijnstillers gaven hem nog leuke momentjes, maar toen was er: KOORTS. Mijn hart sprong in mijn keel zoals toen we voor het eerst met chemo-achtige medicatie begonnen en zoals toen de transplantatie zich bevestigde. 37.7. Dat is nog binnen de perken. Afwachten, afwachten, afwachten. En rekenen op het team van dokters en verpleegkundigen die er gelukkig met hun neus opzitten.
Ik denk aan jullie, Anja.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte en moed!
Lieve Anja, veel moed, slapen is misschien wel het beste wat hij nu kan doen, zo gaat de tijd snel vooruit voor hem. Liefs
BeantwoordenVerwijderenwas al reactie op de volgende post
Verwijderen