dinsdag 1 november 2016
Een jaar geleden
Vanaf nu is alles een jaar geleden. Een jaar geleden kregen we het finale verdict over Alriks ziekte en behandeling. Angst sloeg hard toe. De somberste en verscheurendste maand van mijn leven ving aan. Op 20 november 2015 werd Alrik een week te vroeg, met koorts opgenomen en kreeg dagelijkse bloedtransfusies. Toen de behandeling eenmaal gestart was en 'standaard' leek te verlopen, werd het draaglijker. Tot hij die levercomplicatie kreeg (VOD). Dat waren ook nog vreselijke weken. Sindsdien gaat het alsmaar beter. Ik lees op websites en facebook-groepen over posttraumatisch stress-syndroom bij ouders na de behandeling van hun kind. Ik ontwaar dat syndroom niet bij mezelf. Ik dank het op zijn minst voor een stuk, aan het feit dat ik mijn stress voortdurend diep in de ogen ben blijven kijken. Ook via deze blog en dus ook dankzij jullie meelezen. Ik was allergisch aan reacties in de aard van "Het komt allemaal wel goed" en "Je moet positief denken". Maar niemand op deze blog heeft ooit zo gereageerd. En dat op zich is wonderbaarlijk. Jullie verdienen allemaal een pluim en mijn levensgrote dankbaarheid.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
jij ook bedankt dat je ons op die manier mee hebt genomen in wat jullie doormaakten... dat zal zeker niet altijd makkelijk geweest zijn! nog steeds vind ik het prachtig hoe jullie dit samen doorgemaakt hebben, al is dat zo'n beetje raar om te zeggen gegeven de situatie, die helemaal niet 'prachtig' was natuurlijk... maar je snapt hopelijk wel wat ik bedoel... In elk geval wensen we jullie heel heel heel veel moois toe!!! blij dat we nu op deze manier naar het afgelopen jaar kunnen terugkijken!!
BeantwoordenVerwijderenZelfs ik steiger van verontwaardiging dat iemand zoiets zou durven zeggen of denken in jullie situatie. Echt knap van je om zo in de realiteit te blijven en tegelijk via het schrijven een uitlaatklep te vinden!
BeantwoordenVerwijderen